வானிலிருந்து குதித்தார்களா நீதிபதிகள்?

நாட்டில் இலவசங்கள் குறித்து விவாதங்கள் நடந்து கொண்டிருக்கின்றன. இது குறித்து சில நாட்களுக்கு முன் மோடி நாட்டின் பொருளாதாரம் சீரழிகிறது என்று திருவாய் மலர்ந்தருளி தொடங்கி வைத்தார். அதனை பாஜக வழக்குறைஞர் அசுவினி உபாத்யாயா வழக்காக வழிமொழிந்தார். இன்னும் ஒருபடி மேலே சென்று உச்ச நீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி ரமணா, “திமுக மட்டும் தான் புத்திசாலித்தனமான கட்சி என்று நினைக்காதீர்கள். நீங்கள் பேசுவதையெல்லாம் பற்றி நாங்கள் எதுவும் சொல்லாததால் எங்களுக்கு எதுவும் தெரியாது என நினைக்க வேண்டாம்” என்று உரை நிகழ்த்தி இருக்கிறார். கட்சிக் கூட்டங்களில் கட்சிக் காரர்கள் பேசிக் கொள்ளட்டும். அல்லது தலைமை நீதிபதி தன்னை கட்சிக்க்காரர் என அறிவித்துக் கொள்ளட்டும். குறைந்த அளவிலான நேர்மை கூட இல்லாமல் உயர் பதவிகளில் இருப்போர் இப்படி தம்மை அம்மணமாக்கிக் கொள்வது முன் எப்போதும் நடந்திராதது.

இலவசங்களை அறிவிக்கும் கட்சிகளின் அங்கீகாரத்தை நீக்கம் செய்ய ஆணையிட வேண்டும் என்று பாஜகவினரால் வழக்கு தொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. அதில் தங்களையும் இணைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று திமுகவும், ஆம் ஆத்மியும் கோருகின்றன. இந்த வழக்கின் விசாரணையின் போது திமுக வழக்குரைஞர் வில்சன் தன் வாதங்களை எடுத்துவைக்க எழும் போது கீழ்கண்டவாறு முழங்குகிறார் உச்ச நீதிமன்றத்தின் தலைமை நீதிபதி ரமணா.

இந்த விவகாரத்தில் உங்களுடைய கட்சி மற்றும் தமிழக நிதியமைச்சர் கூறி வரும் கருத்துகளை, நாங்கள் கவனித்து கொண்டு தான் இருக்கிறோம். நாங்கள் எதுவும் சொல்லவில்லை என்பதற்காக, கண்ணை மூடிக் கொண்டிருக்கிறோம் என்று எண்ணி விடாதீர்கள். தலைமை நீதிபதியாக இருப்பதால் என்னை கட்டுப்படுத்திக் கொள்கிறேன்.ஏதோ, தி.மு.க., மட்டும் தான் சாதுர்யமான, புத்திசாலித்தனமான கட்சி என்று நினைக்க வேண்டாம். இந்த விஷயத்தில் அனைவருக்கும் பொறுப்பு உள்ளது. உங்கள் தரப்பில் பேசப்படும் விதம், அறிக்கைகள் கொடுப்பது போன்றவற்றை நாங்கள் கவனிக்கவில்லை என்று மட்டும் நினைக்காதீர்கள். இலவசங்கள் என்பது வேறு, மக்கள் நலத் திட்டங்கள் என்பது வேறு. நகரத்தில் இருப்பவருக்கு கிடைக்கும் ஒரு பொருள், அவருக்கு இலவசமாக இருக்கலாம். ஆனால், கிராமப் பகுதியில் இருக்கும் மக்களுக்கு, அதுவே வாழ்க்கையை நடத்துவதற்காக இருக்கும். அதனால், இந்த விவகாரத்தில் விவாதம் தேவை. நாங்கள் இந்த விஷயத்தில் சட்டம் இயற்ற வேண்டும் என்று உத்தரவிட விரும்பவில்லை. அதுபோல கட்டுப்பாடுகளை விதிக்கவும் விரும்பவில்லை. அனைத்து அரசியல் கட்சிகளும் இந்த விஷயத்தில் ஒரே தரப்பாக உள்ளன. அதுபோல இலவசங்கள் தொடர வேண்டும் என்றே அனைவரும் விரும்புகின்றனர். ஆனால், இந்த இலவசங்களால் ஏற்படும் பொருளாதார தாக்கம் குறித்து, நிச்சயம் விவாதம் நடத்த வேண்டும். இது தொடர்பாக பார்லிமென்டில் விவாதம் நடத்த வேண்டும். அதற்கான களத்தை உருவாக்கும் வகையிலேயே நிபுணர் குழுவை நியமித்து, மக்களின் கருத்துகளை திரட்ட வேண்டும் என்று நாங்கள் நினைக்கிறோம். நாட்டின் நலனுக்காகவே இந்த விவகாரத்தை நாங்கள் விசாரித்து வருகிறோம்.

ஒரு வழக்கு விசாரணைக்கு வரும் போது வழக்குக்கு தொடர்பே இல்லாமல் தங்கள் நோக்கத்துக்கு பேசுவது நீதிபதிகளுக்கு வாடிக்கையாகி வருகிறது. தமிழ்நாட்டு நிதியமைச்சர் பழனிவேல் தியாகராஜன் நேர்காணல்களில் பொருளாதாரம் குறித்து தன்னிடம் கேட்கப்படும் கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்கிறார். இதை ஒரு நீதிபதியாக அமர்ந்து வழக்கை விசாரிப்பவர் விசாரணையின் போது பேசுவது எந்த அடிப்படையில் சரியானது? இதற்கு நீதிபதிகளுக்கு வரம்பு ஏதும் இல்லையா? திமுக புத்திசாலித்தனமான கட்சியா? அல்லது முட்டாள்தனமான கட்சியா? என்றெல்லாம் கவலைப்படுவதற்கு ஒரு நீதிபதிக்கு அதுவும் உச்சநீதிமன்ற தலைமை நீதிபதிக்கு என்ன தேவை இருக்கிறது?

ஓய்வு பெறும் கடைசி நிமிடங்களில் நின்று கொண்டு இது போன்ற சமூக முதன்மை வாய்ந்த வழக்குகளை விசாரிக்க முன்வருவதன் நோக்கம் என்ன? இப்போது மூன்று பேர் அடங்கிய அமர்வுக்கு வழக்கை மாற்றி இருப்பதாக செய்தி வருகிறது. இதை முதலிலேயே செய்து இருக்கலாமே. ஒருவேளை, தன்னுடைய கருத்தை இதில் பதிய வைக்க வேண்டும். அதன் மூலம் இனி யார் தீர்ப்பு சொன்னாலும் தன்னுடைய கருத்தை மீறாதவாறு மறைமுக வழிகாட்டுதல் கொடுக்க வேண்டும் எனும் நோக்கமா? குழு அமைக்க வேண்டும். அதை நீதிமன்றம் செய்ய வேண்டுமா? ஒன்றிய அரசு செய்ய வேண்டுமா? என்றெல்லாம் கேட்பதன் மூலம் தன்னுடைய சமூக அக்கரையை வெளிப்படுத்துவதாக காட்டிக் கொள்கிறார். நீதிபதிகளுக்கு என்ன மாதிரியான சமூக அக்கரை இருக்கிறது என்பதற்கு தனியாக ஆய்வுகலெல்லாம் செய்ய வேண்டியதில்லை. பெரும்பாலான நீதிபதிகள் கொடுத்திருக்கும் தீர்ப்புகளின் வரலாறுகளைப் பார்த்தாலே தெரிந்து போகும்.

இடஒதுக்கீடு குறித்து நீதி மன்றங்கள் வழங்கிய தீர்ப்புகளை தொகுத்துப் பார்த்தால் அதில் பார்ப்பனிய பாசம் பொங்கி வழியும். காரப்பரேட்டுகளுக்கு எதிரான வழக்குகளின் தீர்ப்புகளை தொகுத்துப் பார்த்தால் அது முதலாளித்துவ வீழ்படிவில் தரை தட்டி நிற்கும். ஆதிக்க சாதிகளுக்கு எதிராக தொடுக்கப்பட்ட வழக்குகளின் தீர்ப்புகளை எடுத்துப் பார்த்தால் அதில் உழைக்கும் மக்கள் மீதான வன்மம் கொப்பளிக்கும்.

சமூக முதன்மை வாய்ந்த பல வழக்குகள் ஆண்டுக் கணக்கில் தூங்கிக் கொண்டிருக்கின்றன. நீட் தேர்வு குறித்த அடிப்படையான முதல் வழக்கு விசாரணைக்கு எடுத்துக் கொள்ளப்படாமல் தூசு படிந்து கிடக்கிறது. காவல்துறை அத்துமீறல்கள் தொடர்பான பல்வேறு வழக்குகள் காணாமல் போய் விட்டன. விவசாயச் சட்டத்தை அமல்படுத்தினால் ஏற்படும் பாதிப்புகள் குறித்த வழக்குகள் விவசாயிகள் ஓராண்டுக்கு மேலாக போராடி சட்டத்தை நீக்கும் வரை எங்கே கிடந்தன என்று எந்த நீதிபதிக்கும் தெரியாது.

உழைக்கும் மக்களுக்கு கொடுக்கப்படும் இலவசங்கள் சமூகத்தில் ஏற்படுத்தும் தாக்கம் என்ன? பெருமுதலாளிகளுக்கு கொடுக்கப்படும் லட்சக்கணக்கான கோடிகள் இலவசங்கள் பட்டியலில் சேராதது ஏன்? போன்ற கேள்விகளை விட வேறு கேள்விகள் இன்றியமையாததாய் தற்போதைய சூழலுக்கு தேவைப்படுகிறது. நீதிபதிகளாக யார் தேர்ந்தெடுக்கப்பட வேண்டும் என்பதில் தங்கள் முடிவு என்பதோரு அரசு உரசினால் கொலீஜியம் முன்வருகிறது. நீதிபதிகளின் வசதி, வாய்ப்புகளில் ஏதேனும் குறைகள் தென்பட்டால் சுமோட்டோ முன்வருகிறது. நீதிபதிகள் அளிக்கும் தீர்ப்பை யாரும் விமர்சித்தால் நீதிமன்ற அவமதிப்பு முன் வருகிறது. அப்படி என்றால் வானத்திலிருந்து குதித்தவர்களா நீதிபதிகள்?

இலவசங்கள் தேவையா? இலவசங்களுக்கு கட்டுப்பாடுகள் தேவையா என்பதை அப்புறம் பார்த்துக் கொள்ளலாம். நீதிபதிகள் நீதிபதிகளாக அமர்ந்து பேசும் பேச்சுக்களுக்கும், அளிக்கும் தீர்ப்புகளுக்கும் நீதிபதிகள் பதில் கூற கடமைப்பட்டவர்களா இல்லையா? கர்நாடக நீதிபதி குமாரசாமியின் கால்குலேட்டர் பிழையாய் காட்டியது வேண்டுமானால் சிறியதாக இருக்கலாம். ஆனால் அதன் மூலம் ஜெயலலிதா ஆண்டதற்கு யார் பதில் சொல்வது?