எழுவர் விடுதலை: சிக்கலும் விடுதலையும் ஒன்றே

ராஜிவ் கொலைக் குற்றவாளிகள்(!) எழுவரின் விடுதலை நீதி மன்றத் தீர்ப்பாலும், ஜெயாவின் அறிவிப்பாலும் மீண்டும் பற்றி எறிந்து கொண்டிருக்கிறது. காங்கிரஸ், பிஜேபி விடுதலைக்கு எதிராகவும், திமுக சற்றே அடக்கி வாசித்தும், அதிமுக, தமிழினவாதிகள் விடுதலைக்கு ஆதரவாகவும் குரல் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அண்மையில் திமுகவை, கருணாநிதியை திட்டுவது தான் தமிழினவாதிகளின் ஈழ ஆதரவாளர்களின் தொல்காப்பியமாக ஆகியிருக்கிறது. அந்த அடிப்படையில் எழுவர் விடுதலை குறித்த குரல்கள், மெய்யாக அவர்களின் விடுதலை எனும் எல்லையை கடந்து, அதிமுக அமைச்சர்களே (அமைச்சர்கள் என்பது பிறள்பொருள் தந்தால் அடிமைகள் என்று திருத்திக் கொள்ளவும்) நாணிக் குறுகும் அளவுக்கு அதிமுகவிற்கான பாராட்டாக, ஈழத் தாயைத் தவிர வேறு யாராலும் இப்படி ஒன்றை சாதித்திருக்க முடியாது எனும் அழவுக்கு தமிழகத்தில் வழிந்து கொண்டிருக்கிறது. நாற்பதும் நமதே எனும் பாசிசத் தாயின் முழக்கத்திற்கு முட்டுக் கொடுப்பதற்கு முந்திக் கொண்டிருக்கிறது. நாளிதழ்களின் நாணல் முதுகுகள் மட்டும் நிமிர்ந்து நிற்குமா என்ன? தினமணியின் கேலிச் சித்திரம் விடுதலைத் தீர்மானத்திற்காக தமிழகமே வர்க்க பேதம் கடந்து ஜெயாவுக்கு பூச்செண்டு கொடுக்கிறது. அதே நாளின் இன்னொரு கேலிச் சித்திரத்தில் கருணாநிதி முக்காடு போட்டுக் கொண்டு எங்களுக்கும் மகிழ்ச்சி தான் என்கிறார்.

 

இவர்களை ராஜிவ் கொலைக் குற்றவாளிகள் என்கிறது அரசும், விடுதலையை எதிர்ப்பவர்களும், ஊடகங்களும். தமிழினவாதிகளோ ராஜிவ் கொலையில் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் என்கிறார்கள். ஆனால் அவர்கள் ராஜிவ் கொலை வழக்கில் சிக்க வைக்கப்பட்டவர்கல் என்பதே சரியானது. இதற்கு ஆதாரமாக பேரறிவாளனின் வாக்குமூலம் திருத்தப்பட்டது என உயரதிகாரி ஒருவரே ஒப்புக் கொண்டிருகிறார். ஏனையோருக்கு இப்படி யாரும் ஒப்புக் கொள்ளவில்லை என்பதால் அவ்வாறான ஐயத்தை புறந்தள்ளி விடவேண்டுமா? ராஜிவ் கொலை வழக்கு எப்படி விசாரணை செய்யப்பட்டிருக்கிறது? ராகுல் காந்தி பிரதமருக்கே நீதி கிடைக்காது என்று சாதாரண மக்களுக்கு எப்படி நீதி கிடைக்கும் என்று ஏழை மக்களுக்காக உருகுவது போல் தன்னைத்தானே அம்பலப்படுத்தியிருகிறார். ராஜிவ் கொலை வழக்கு விசாரணையில் நடந்த குளறுபடிகள் யாரும் அறியாத ஒன்றா என்ன?

 

ஜெயின் கமிசன் அறிக்கை முக்கிய கூற்றவாளிகளாக கருதிய சுப்பிரமணிய சாமி, சந்திரா சாமி மீது வழக்குப் பதிவு செய்யாத காரணம் என்ன? வர்மா கமிசன் அறிக்கை என்னவானது? குண்டு வெடித்த இடத்தில் எடுக்கப்பட்ட வீடியோ பதிவுகளை எடுத்துக் கொண்டு கொடுக்காமலே மறைத்து விட்டாரே எம்.கே நாராயணன் அவர் மீது என்ன விசாரணை நடத்தப்பட்டது? ஜெயின், வர்மா கமிசன்களின் முக்கிய அறிக்கையை (File No. 1/12014/5/91-IAS/DIII) நரசிம்மராவ் அழித்ததாக கூறப்படுகிறதே அதற்கு விடை என்ன? சுப்பிரமணிய சாமியும் ஒரு வெளிநாட்டு உளவு நிறுவனமும் ரகசிய குறியீடுகள் மூலம் பேசியதாக கூறப்பட்ட ஒலிப்பதிவு பிரதமர் அலுவலகத்தில் வைத்தே காணாமல் போய்விட்டதே எப்படி? அன்றைய உள்துறை அமைச்சர் சவாண் விடுதலைப் புலிகள் தவிர வேறு சில வெளிநாட்டு உளவு அமைப்புகளுக்கும் ராஜிவ் கொலையில் தொடர்பு உண்டு என்று கூறியிருக்கும்போது புலன் விசாரணை தலைவராக இருந்த கார்த்திகேயன் விடுதலைப் புலிகள் என்ற கோணத்தில் மட்டுமே விசாரணை நடத்தப்பட வேண்டும் என அடம் பிடித்ததன் காரணம் என்ன? இப்படி ஒன்றல்ல இரண்டல்ல பல கேள்விகள் விடை காணப்படாமல் தண்ணீர் ஊற்றி ஈரச் சாக்கில் அமுக்கப்பட்டிருக்ன்றன.

 

ராஜிவ் கொலை செய்யப்பட்டு சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு முதன் முதலாக பத்திரிக்கையாளர்களைச் சந்தித்த பிரபாகரன், ராஜிவ் கொலை குறித்து கேட்கப்பட்ட போது அது ஒரு துன்பியல் நிகழ்ச்சி என்று மட்டுமே கூறினார். அதாவது ஆம் என்று ஏற்கவும் இல்லை. இல்லை என மறுக்கவும் இல்லை. தெளிவாகச் சொன்னால் விடுதலைப் புலிகளே இதில் சிக்க வைக்கப் பட்டிருக்கிறார்கள். ஏதோ காரணத்திற்காக அவர்களும் இணங்கியிருக்கிறார்கள் என்பது தான் பொருத்தமாக இருக்கிறது. விசாரணையின் லட்சணம் இந்த நிலையில் இருக்கும் போது, பேட்டரி வாங்கிக் கொடுத்தார்கள், மெழுகுவர்த்தி வாங்கிக் கொடுத்தார்கள் என்பதற்காக தூக்குத் தண்டனை விதிக்கும் நாடு உலகில் வேறு எங்கேனும் இருக்கிறதா? இந்த வழக்கில் விடுவியுங்கள் என்று கேட்பதே பிச்சை. விடுவிக்கப் போகிறாயா இல்லையா என்று தமிழ் நாடே எழுந்து நின்று போராடுவதே உரிமை.

 

விடுதலை ஒரு பக்கம் இருக்கட்டும், தூக்குத் தண்டனையை ரத்து செய்ய வேண்டும் என்று முன்பு கோரிய போது கூட இதை அரசியல் ரீதியாக அணுகாமல், உலகின் பல நாடுகளில் மரண தண்டனையை நீக்கி விட்டார்கள், அகிம்சை நாடான இந்தியாவில் இன்னும் ஏன் வைத்திருக்கிறீர்கள் என்று மனிதாபிமான கோரிக்கையாக 20 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக அடைபட்டிருக்கும் அவர்களை சிறுமைப் படுத்தும் விதத்தில் தான் கோரிக்கை வைத்தார்கள் தமிழுணர்வாளர்கள். விடுதலைப் புலிகள் ராஜிவை கொன்றது குற்ற நடவடிக்கை இல்லை, அரசியல் நடவடிக்கை, எதிர்வினை எனும் போது தெரியாமல் பேட்டரி வாங்கிக் கொடுத்தது தூக்குத்தண்டனை விதிக்கும் அளவுக்கான குற்றமா? எனும் கேள்வி யாருக்கும் எழவில்லை. எந்த ஆதாரமும் இல்லாமல் தேசத்தின் மனசாட்சி என்ற பெயரில் அப்சல்குருவை கொன்ற போது அமைதி காத்தவர்கள் அல்லவா?

 

தற்போது கூட நீதிமன்றம் அவர்கள் செய்த குற்றத் தன்மையின் அடிப்படையில் விடுவிக்கவில்லை. கருணை மனு நீண்ட காலம் தாமதிக்கப் பட்டிருக்கிறது எனும் அடிப்படையிலேயே விடுவிக்கப் பட்டிருக்கிறார்கள். 23 ஆண்டுகளாக சிறையில் இருக்கும் அவர்கள் விடுவிக்கப்பட வேண்டும் என்பதில் மாற்றுக் கருத்து ஒன்றுமில்லை. ஆனால் எப்படியாவது விடுவித்தால் போதும் எனும் சுயதிருப்தியில் இல்லை, அவர்கள் மீதுள்ள குற்றச்சாட்டு விலக்கப்பட்டு, குற்றத்தைவிட மிக அதிக காலம் சுதந்திரமாக வாழும் உரிமை மறுக்கப்பட்டவர்கள் எனும் அடிப்படையில் இந்திய அரசு அவர்களிடம் மன்னிப்பு கேட்டு விடுவிக்க வேண்டும் என்று மக்கள் எழுந்து போராடுவதிலேயே இருக்கிறது சுயமரியாதை.

 

ஆனால் இப்போதும் கூட இது எப்படி திசை திருப்பட்டிருக்கிறது. தமிழர்கள் குறித்து வடமாநிலத்தவர்களுக்கு அக்கரை இல்லை. தமிழர்கள் விடுதலையை எதிர்க்கிறார்கள் என்றே பரப்புரை செய்கிறார்கள். ஏன், இளங்கோவன், நாராயணசாமி, விஜயதாரணி, ஞானதேசிகன் உள்ளிட்ட காங்கிரஸ்காரர்களும், இந்த விசயத்தில் கள்ள மௌனம் சாதிக்கும் தமிழக பாஜக காரர்களும் தமிழர்கள் தானே அவர்களும் எதிர்க்கிறார்களே. ராஜிவ் கொல்லப்பட்டது அரசியில் எதிர்வினை எனும் அடிப்படையில் சரியான செயல். அதற்கு உதவியதாகக் கூறி வாக்குமூலத்தை திருத்தி தூக்குத்தண்டனை விதிப்பது குற்றச் செயல் என்று பேச திராணியற்று அகிம்சை நாட்டில் தூக்குத் தண்டனை இருக்கலாமா? என்று மனிதாபிமானத்தை குழப்பியவர்கள், இப்போது தமிழ் தேசியவாதத்தை குழப்புகிறார்கள். இவர்களை எந்த இடத்தில் நிறுத்த வேண்டும் என்பதை மக்கள் முடிவு செய்யும் நேரம் இது.

 

இப்போது இவைகள் எல்லாவற்ரையும் விட முக்கியமான பிரச்சனையாக எழுந்திருப்பது பாசிச ஜெயாவுக்கு ஓட்டுப் பொறுக்க கிடைத்த வாய்ப்பாக இதை பயன்படுத்துவது தான். விடுதலைப் புலிகள், ஈழ விடுதலை, ராஜீவ் கொலை குறித்து ஜெயாவின் கருதுகோள் என்ன? ராஜிவ் கொலையை பயன்படுத்தி வாகை சூடிய ஜெயா அடுத்த கணமே அதை மறுத்தார், அன்றிலிருந்து இன்றுவரை விடுதலைப் புலிகள் மீதான பீதியை காட்டி மக்களையும் எதிர்க்கட்சிகளையும் ஒடுக்கியதே ஜெயாவின் அரசியல். போர் என்று வந்தால் மக்கள் சாகத்தான் செய்வார்கள் என்று கூறிவிட்டு, தேர்தல் வந்ததும் ஈழத்தாயாக அவதாரமெடுத்தார். புரட்சி பேசியவர்களெல்லாம் புரட்டுத் தாய்க்கு வாக்குகளைக் காணிக்கையாக்கினார்கள். இலை மலர்ந்தால் ஈழம் மலரும் என்றார்கள். எதிர்பார்த்த  வெற்றி கிடைக்கவில்லை என்றதும் ஈழத்தை கழிப்பரைக் காகிதத்துக்கு ஈடாகக் கூட மதிக்கவில்லை அம்மையார். இது அடுத்த தேர்தல், ஆனால் பழைய வரலாறு அப்படியே மீண்டும் தொடர்கிறது. சில நாட்களுக்கு முன்னர் நளினியை ஜாமீனில் விட எதிர்ப்பு தெரிவித்த ஜெயா, நீதி மன்றத் தீர்ப்பு வந்தவுடன் விடுதலை தீர்மானம் போட்டார். இதோ அத்தனை வண்ண ஓட்டுக் கட்சிகளும், தமிழினவாதிகளும் ஜெயாவுக்கு லாலி பாடிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அம்மா பிரதமராகிவிட்டால், பிரபாகரனை கொண்டு வந்து தூக்கில் போடவேண்டும் என்று கூறியதை மறந்து ராஜபக்சேவை தூக்கில் போட்டு விடுவாரோ.

 

இதன் மூலம் கருணாநிதியை ஆதரிப்பதாக யாரும் கருதிவிடலாகாது. இந்தியாவில் இவர் அளவுக்கு அம்பலப்பட்ட தலைவார்கள் யாரும் இருக்கிறார்களா தெரியவில்லை. ஈழத்தை விட்டுவிடுவோம், தமிழக மக்களின் உணர்வுகளுக்கு கூட இவர் மதிப்பளித்ததில்லை. திமுக எனும் சமஸ்தானத்தின் பாத்தியதையை தனக்குப் பின் தன் வாரிசுகளுக்கு பாதிப்பு இல்லாமலும் சேதாரம் இல்லாமலும் எப்படி கடத்துவது என்பதைத் தவிர வேறு எதைப் பற்றியும் கவலைப்படும் நிலையில் அவர் இல்லை. எழுவர் விடுதலைக்காக அவரை கவலைப்படக் கோருவது செத்த பாம்பை படமெடுக்கக் கோருவதற்கு ஒப்பாகும். ஆனால், ஆனால், .. .. .. ஆனால், ஜெயாவையும் கருணவையும் ஒரே தட்டில் நிறுத்த முடியுமா? இன்று ஸ்பெக்ட்ரம் உள்ளிட்டு அவர் எதிர் கொண்டிருக்கும் பிரச்சனைகள் அனைத்தும் அவர் செய்ததின் எதிர்வினைகள் தாம் என்றாலும், அதில் பார்ப்பன எதிர்ப்புக்கு அவர் கொடுக்கும் விலை ஊடுநூலைப் போல் ஊடாடியிருக்கிறது என்பதை மறுக்க முடியுமா? ஆனால் இன்றைய ஈழ அரசியல் என்பது தண்ணீர் பாம்பான ஜெயாவுக்கு எதிராக முதுகெலும்பை உருவிப் போட்டுவிட்டு குழைவதும், செத்த பாம்பான கருணவை தடியெடுத்துத் தாக்கிவிட்டு அதையே வீரமாக காட்டிக் கொள்ளும் போக்கும் சகிக்க முடியாததாக இருக்கிறது.

 

துக்ளக் சோ தான் ஜெயாவின் ராஜகுரு என்பது ஒன்றும் சிதம்பர ரகசியமல்ல. சிதம்பரம் வழக்கில் சு.சாமி ஜெயாவுக்கு எப்படி பாராட்டுப் பத்திரம் வாசித்தார் என்பதும் யாரும் அறியாததல்ல. ஆனால் எழுவர் விடுதலை குறித்த தீர்மானத்தில், சு.சாமி ஜெயலலிதா ஒரு நடிகை அவருக்கு சட்டம் தெரியாது என்கிறார். சோவோ தன் மொட்டையை தடவிக் கொண்டே இது குறித்து கருத்துக் கூற விரும்பவில்லை என்கிறார். ஏன்? தில்லை கோவில் தீட்சிதர்களுக்கு போனதில் இம்மூவரும் அடிநாதமாக இருந்தது போலவே, இதிலும் அடிக்கொள்ளி இவர்களே. உங்கள் வெற்றி நாங்கள் போட்ட பிச்சை என்று கூறியதற்கு அவதூறு வழக்கை சந்தித்துக் கொண்டிருக்கிறார் ஸ்டண்ட் நடிகர். நீ நடிகை உனக்கு சட்டம் தெரியாது என்று கூறிய பின்னும் அதிமுக மகளிர் அணியினர் சேலை உடுத்திக் கொண்டு சும்மா இருக்க முடியுமா? ஆனால் இருக்கிறார்களே காரணம் என்ன?

 

நீதிமன்ற தீர்ப்பு தெளிவாகவே இருக்கிறது. தூக்கு தண்டனை ரத்து செய்யப்படுகிறது. மூவரின் விடுதலை குறித்து மாநில அரசு தீர்மானித்துக் கொள்ளலாம். கூடவே, மத்திய அரசின் கருத்தையும் அறிந்து கொள்ளவும் கூறப்பட்டிருக்கிறது. இதன்படி எந்த ஆர்ப்பாட்டமும் இன்றி மூவரையும் விடுதலை செய்து விடலாம். மீதி நால்வர் கூட சற்றே தாமதமாக வெளியில் அனுப்பிவிட முடியும். அவ்வாறு செய்யாமல், ஒரே தீர்மானத்தில் ஏழு பேரையும் ஒன்றாக இணைத்தது ஏன்? மைய அரசுக்கு அனுப்பிய அறிக்கையில் மூன்று நாட்களுக்குள் முடிவை தெரிவிக்க வேண்டும் என்று கெடு விதித்தது ஏன்? இங்கு தான் அவர்களின் கள்ளக்கூட்டு வருகிறது. இதற்கு முன் எத்தனை தீர்மானங்களை அனுப்பியிருக்கிறார். அனுப்பும் தீர்மானங்கள் பிரதமர் அலுவலகத்தின் குப்பைத் கூடைக்குத்தான் போகும் என்பது ஜெயா அறியாததா? அதனால் தான் வழக்கம் போல் தீர்மானம் அனுப்பிவைத்தார். உடனே ஈழத்தாய் பட்டத்தை தூசு தட்டிக் கொண்டுவந்து விடுவார்கள் அப்பரசண்டிகள் என்பது ஜெயாவுக்குத் தெரியும். பாராளுமன்றத் தேர்தலின் நாற்பதுக்கு அது உதவும். அதேநேரம் ஏழுபேரையும் ஒன்றாய் இணைத்ததன் மூலமும், மூன்று நாட்கள் கெடு விதித்ததன் மூலமும் தூக்கத்திலிருந்து விழித்து காங்கிரஸ் அதற்கு எதிராக ஏதாவது செய்யும். அதாவது விடுதலை செய்யக்கூடாது எனும் சொந்த ஆசையும் நிறைவேறிவிடும், அதேநேரம் அதையும் நாற்பதுக்கு பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம். ஆக பார்ப்பன பாசிச நோக்கத்தின்படிதான் இதுவரை அனைத்தும் நடந்து கொண்டிருக்கிறது. அனால் இந்த நச்சை புரிந்து கொள்ளாமல் தமிழக சுவர்களிலெல்லாம் நன்றி சுவரொட்டிகள் அப்பியிருக்கின்றன.

 

மானமும் அறிவும் மனிதர்களுக்கு அழகு என்றார் தந்தை பெரியார். பிரச்சனைகளை அரசியில் ரீதியில் பகுத்து அறிந்து கொள்ள முன்வராமல் உணர்ச்சியால் அடித்துச் செல்லப்படுவது என்றுமே சரியான தீர்வைத் தராது. ஈழம் குறித்தும், அது தொடர்பாகவும் கடந்த முப்பது ஆண்டுகளாக ஓட்டுப் பொறுக்கிகளும், தமிழினவாதிகளும் கூறிவந்த அத்தனையும் கற்பனைகள் என்பதை காலம் முகத்தில் அறைந்து கூறியிருக்கிறது. நக்சல்பாரி புரட்சியாளர்கள் கூறியவை அப்பட்டமான உண்மைகள் ஆகியிருக்கின்றன. உணர்ச்சி வேக முடிவுகள் உங்களுக்கு விருப்பமானவைகளாக இருக்கலாம். ஆனால் உண்மைகளை மட்டுமே காலம் கணக்கில் வைத்துக் கொள்ளும். வாருங்கள்! புரட்சிகர அரசியல் உங்களை வரித்துக் கொள்ள ஆயத்தமாக இருக்கிறது. அது மட்டுமே ஈழப் பிரச்சனைக்கும் ஏனைய அனைத்திற்கும் சரியான தீர்வைத் தரும்.

மின்னூலாக(PDF) தரவிறக்க‌